Vooral voormalig onderwijsminister Arie Slob was er dol op. Vooral omdat het uitstel gaf. Uitstel om écht aan de slag te gaan. Want we weten allang wat er fout gaat. Dat hoeven we niet (weer) te onderzoeken. En datgene wat écht onderzocht zou moeten worden? Zoals bijvoorbeeld het wérkelijk aantal thuiszitters, of beter nog, het aantal kinderen zonder (passend) onderwijs? En de vergaande gevolgen daarvan? Dat soort onderzoek wordt niet (goed) gedaan. Want dat moet onder de pet blijven, dat moet niet worden aangetoond. Want dan moet ernaar gehandeld worden. En wie pakt die handschoen op? Wie durft?